Na Rozdrożu

Wiem, że wiele ludzi zgłosi obiekcje odnośnie tego artykułu. Jednakże, masturbacja jest naturalnym zachowaniem praktykowanym zarówno przez 95% dorosłych, jak i przez płody w łonie oraz większość gatunków zwierząt. Jasno widać, że stanowi ona element ludzkiej seksualności (https://pl.wikipedia.org/wiki/Masturbacja). Moja odpowiedź na pytanie zawarte w temacie brzmi: tak. Ale pod kilkoma warunkami.

Zacznijmy od kolejnych etapów wychodzenia z nałogu. Konwencjonalne ramy utrzymywania wstrzemięźliwości wynoszą, w zależności od filozofii osoby, która ją zaleca, od 3 miesięcy do 2 lat. W środowisku terapeutycznym panuje powszechna zgoda co do tego, że w przypadku uzależnienia od seksu dobrze jest zrobić przerwę na jakiś czas i umożliwić w ten sposób swojemu mózgowi ustabilizowanie swojej gospodarki chemicznej oraz by spojrzeć wówczas na seksualność z nieco innej, świeższej perspektywy. Nie jest to jednak konieczne i nie wystarcza, by odbył się proces leczenia. Niemniej jednak, niektóre pary wychodzące z uzależnienia od seksu decydują się na ponowne podjęcie aktywnego życia seksualnego, opartego wyłącznie na nowych, zdrowych zasadach, choć wymaga to dużej dyscypliny i uczciwości. Reguły zdrowej seksualności zostały opisane w tym artykule: http://www.feedtherightwolf.org/2014/12/make-love-not-porn/. W skrócie, jeśli chcesz, by seks stał się doświadczeniem leczącym, to powinien on opierać się na miłości, szacunku i intymności. Ponadto, powinieneś wykluczyć sytuacje, w których seks może stać się sposobem na radzenie sobie z problemami i napięciami. W istocie, wszystkie zachowania powiązane z seksem są, w swojej naturze, sposobami uciekania od problemów i unikania budowania głębszych relacji z partnerem. Mając to wszystko w pamięci, warto poważnie rozważyć możliwość zrobienia sobie na jakiś czas „przerwy” od aktywności seksualnej, by niezdrowe schematy, które niechybnie pojawią się na początku intensywnego zdrowienia, nie raniły nas i naszych bliskich.

Osobiście, opowiedziałem się za półroczną abstynencją i nie żałuję. Spędziłem ten czas ucząc się kochać drugą osobę (miłością, która nie jest oparta na seksie), lepiej poznając moją partnerkę jako prawdziwą istotę ludzką, a nie jako obiekt seksualny, oraz rozwijając między nami poczucie bliskości i bezpieczeństwa. Wydaje mi się, że bardziej potrzebowałem tego czasu, by wygoić swoje rany i uczynić seks zdrową częścią mojego związku. Kolejne trzy miesiące zajęło mi by nauczyć się nowej, zdrowej seksualności, stać się bardziej zdyscyplinowanym i rozpoznawać kiedy poprzez seks chcę uciec od samego siebie, a kiedy chcę budować więcej intymności i miłości. Jeśli nie znasz siebie samego wystarczająco dobrze, to bardzo łatwo jest być nieszczerym odnośnie intencji oraz oszukiwać i ranić siebie lub partnera. Podałem wszystkie liczby, by było jasne, że był to trudny proces, który pochłonął dużo czasu. W pewnym sensie proces ten nadal trwa.

Reasumując, wychodzenie z uzależnienia od seksu można podzielić na dwa procesy: oduczanie się starych, destruktywnych sposobów radzenia sobie z rzeczami oraz uczenie się nowych, zdrowych wzorców. Procesy te są ze sobą powiązane, ale bazując na moim doświadczeniu opisanym powyżej, możemy powiedzieć, że na początku przeważa oduczanie się starych nawyków, ale po jakimś czasie poświęcamy już coraz więcej energii na uczenie się nowych, zdrowych reakcji. Wszystko to zabiera dużo czasu – w moim przypadku było to 9-10 miesięcy, zanim poczułem, że mogę w pełni stanąć na nogi i że moje życie seksualne wróciło do normalności. Później przez ponad rok nie masturbowałem się, nawet w okresach czasu, gdy tygodniami nie uprawiałem seksu z powodu rozłąki z partnerką.

Do czego właściwie zmierzam? Moim zdaniem, warunek numer 1 to: nie możesz być „początkujący”. Zdrowa masturbacja wymaga samokontroli, samoświadomości i szczerości z samym sobą. Jeśli czujesz, że te cechy nie są twoją mocną stroną, to powinieneś poświęcić więcej czasu na rozwijanie ich. Próbowanie zdrowej masturbacji, gdy nie rozumiemy czym właściwie jest zdrowa aktywność w sferze seksualności, może stać się wspaniałą wymówką, by pod nową nazwą kontynuować zachowania uzależnieniowe. Właśnie dlatego nie polecam jej, jeśli czujesz, że twoja seksualność nie jest wciąż poza kontrolą. Przepracuj kwestie leżące u źródła twojego uzależnienia. Jeśli tego nie zrobisz, to istnieje spore prawdopodobieństwo, że powrót do jakiejkolwiek aktywności seksualnej związanej wcześniej z wzorcami uzależnienia ponownie odpali twoje kompulsywne zachowanie. W takich okolicznościach powrót do masturbacji może tylko niepotrzebnie wydłużyć cały proces zdrowienia.

Warunek numer 2: uważność. John Kabat Zinn definiuje uważność jako specjalny rodzaj uwagi: świadomy, nieoceniający i odnoszący się do trwającego momentu. Co oznacza to w praktyce? Zero zamykania oczu. Zero fantazjowania. Zero pobudzania się materiałami graficznymi. Tylko ty i twoje ciało. Odczuwaj je w pełni, zamiast uciekać w świat, który nie ma już z tobą nic wspólnego. Obserwuj jak czujesz się w trakcie tego procesu, spróbuj wypełnić go nową, zdrową jakością, uczyń go pozytywnym doświadczeniem. Zwracaj też uwagę na to, jak będziesz czuł się później – da ci to odpowiedź na pytanie czy podjąłeś słuszną decyzję.

Warunek numer 3: miłość, szacunek i intymność. Po pierwsze, upewnij się, że twój partner, jeśli go masz, czuje się bezpiecznie z całą tą sytuacją. Będzie to oznaką poszanowania granic w waszym związku. Robienie czegoś, co mogłoby zniszczyć długo budowane poczucie zaufania w waszej relacji nie jest najlepszym pomysłem. Ponadto, szanuj też swoje przekonania – jeśli wierzysz, że masturbacja jest z definicji czymś niezdrowym i że nie chcesz do niej wracać, oszczędź sobie poczucia winy (następny artykuł będzie o tym jak utrzymać długotrwałą abstynencję seksualną i nie zwariować). Po drugie, miłość i bliskość. Jeśli odczuwasz to napięcie emocjonalne i czujesz, że masturbacja może być dobrym sposobem by uciec od siebie i swoich problemów, to miej świadomość, że nie wpasowuje się to w model zdrowej seksualności. Nie możesz być blisko siebie, jeśli jednocześnie chcesz być daleko. Jeśli chcesz od siebie uciec, to znaczy, że się nie kochasz, bo gdyby było inaczej, to chciałbyś zająć się tymi emocjami we właściwy sposób, zamiast uciekać od nich. Jeśli masz partnera, to zaoszczędzenie dla tej osoby swojej energii seksualnej może być wspaniałym wyrazem twojej miłości. Częsta masturbacja, która nie pozwala ci cieszyć się seksualnością w związku lub cię męczy i sprawia, że nie masz energii, by osiągać swoje cele, jest niezdrową przesadą i również łamie warunki przedstawione powyżej.

Zdrowa masturbacja może być dobrą alternatywą dla osób, które aktualnie nie pozostają w związku i które chcą zaspokoić swoje potrzeby seksualne w sposób nieuzależniający. Trzeba pamiętać, że w tej kwestii nie ma jednego przepisu dla wszystkich. Różnimy się w tempie zdrowienia, mamy różne silne strony i wyzwania. Dlatego też każdy z was musi odkryć czego chce i dlaczego oraz dokładnie przeanalizować swój proces zdrowienia, by znaleźć nowe alternatywy dla zachowań kompulsywnych i unikać ranienia siebie lub innych. To jest najważniejsza zasada i zawsze powinna znajdować się na szczycie listy twoich priorytetów.

Dla niektórych z was perspektywa całkowitej abstynencji seksualnej może wydawać się przerażająca. Jednak nie taki diabeł straszny, jak go malują. Dzisiejszy wpis poświęcony jest wstrzemięźliwości i temu jak sprawić, by brak seksu nie wciągnął nas jeszcze głębiej w rejony niezdrowej seksualności.

Po pierwsze, uświadom sobie, że nie umrzesz od tego.

Dokładnie tak. Seksualność jest naturalną potrzebą każdego człowieka, nie oznacza to jednak, że zachorujemy z powodu jej braku, jak mogłoby stać się w przypadku braku jedzenia lub powietrza. Wręcz przeciwnie – energia, którą dotychczas inwestowaliśmy w nasze życie seksualne może zostać, przynajmniej częściowo, użyta w innych sferach życia, które wymagają zmian. W związku z tym pojawia się zasada numer dwa:

Po drugie – nie wypieraj swojej seksualności.

Człowiek jest, zgodnie ze swoją naturą, istotą seksualną, a wypieranie tego faktu jest nie tylko brakiem akceptacji swoich potrzeb, ale również najlepszym długoterminowym sabotażem wstrzemięźliwości. Bazując na moim doświadczeniu, im bardziej odrzucamy naszą seksualność, im bardziej chcemy by nie istniała, wypierając ją do podświadomości, tym bardziej staje się ona zajadła w naszym życiu, tym bardziej perwersyjnie się objawia. Wiele osób, które usiłuje nauczyć się zdrowej seksualności, odczuwa głębokie poczucie winy z powodu samego jej istnienia – a to zazwyczaj właśnie poczucie winy niweczy ich wysiłki. Wstrzemięźliwość oparta na poczuciu winy może być doskonałym sposobem na pogłębienie problemu. Podstawą zdrowia psychicznego w każdej sferze jest akceptacja (nie mylić z folgowaniem nałogowi). Dlatego pogódź się z tym – jako istota ludzka masz potrzeby seksualne, nie ma w tym nic złego i mimo tych potrzeb decydujesz się, aby na chwilę nie być aktywnym seksualnie. Jednocześnie wiesz, że ta energia seksualna będzie narastać i że musisz znaleźć zdrowy sposób na spożytkowanie jej. Co prowadzi do trzeciej zasady:

Po trzecie – znajdź sposób na przekształcenie swojej energii seksualnej.

Jest to mechanizm, który pomaga nam radzić sobie z sytuacją i który często porównuję do psychologicznego mechanizmu obronnego nazywanego sublimacją (link). Musisz wyrazić swoją seksualność poprzez inne dziedziny życia, dać upust tej potężnej energii. Napoleon Hill w swojej znakomitej książce „Myśl i bogać się” wspomina w jednym z rozdziałów jak wykorzystał swoją energię seksualną, by zacząć osiągać wielkie sukcesy w swojej dziedzinie zawodowej. Cała pasja, która zwykle skupiałaby się na kochankach, poszukiwaniu kobiet czy nowych doświadczeń, wniosła światło w jego działalność zawodową, tym samym czyniąc go niezwykle bogatym facetem. Brzmi jak bajka? Ale to jest możliwe. Wielu artystów przelewało swoją energię seksualną w sztukę – wyrażając ją poprzez taniec, śpiew, malarstwo lub pisarstwo. Już w dawnych czasach młodym mężczyznom zalecano intensywną aktywność fizyczną jako sposób na uspokojenie narastającego libido. To tylko kilka przykładów na to, jak energia seksualna może być wykorzystywana w innych obszarach życia. Nie jest to jednak łatwe. Musisz najpierw zrozumieć siebie i świadomie wyrażać swoją energię seksualną w podjętej aktywności. Aby mieć dostęp do tej energii, nie można przede wszystkim wypierać jej do podświadomości (patrz druga zasada). Ponadto zalecam metodę dialogu wewnętrznego jako sposób pracy nad tym aspektem. W okresie utrzymywania wstrzemięźliwości, od czasu do czasu odczuwałem silną, wręcz agresywną, brutalną energię seksualną, która chciała być wyrażona. Ten aspekt siebie nazywałem „Demonem”. Po długim dialogu znalazłem sposób, aby wyrazić tę część siebie – agresywne dążenie do swoich życiowych celów. Te oryginalne, dzikie części mnie, były tam przede wszystkim dla dominacji, poprzez przejęcie. W ten sposób znalazłem sferę, w której mogłem wyrazić swoje najbardziej prymitywne potrzeby seksualne.

Po czwarte – żadnego użalania się nad sobą.

Nie traktuj swojego obecnego sposobu na życie jako przekleństwa czy efektu twojej choroby. Ciesz się nim. Skoncentruj się na wartościach, które jeszcze nie zwróciły twojej uwagi – takich jak uważne słuchanie, wchodzenie w relacje z ludźmi, budowanie intymności, przyjaźni i miłości. Doceniaj ten czas, ciesz się nim. Teraz masz okazję doświadczać głębokiej przemiany wewnętrznej, spojrzeć na niektóre aspekty swojego życia z innej perspektywy i dojść do wniosków, które mogą pomóc nie tylko tobie, ale także ludziom wokół ciebie. Mądrość, którą dała mi wstrzemięźliwość, zostanie ze mną na całe życie. Jednym z najlepszych sposobów na przekształcenie swojej energii seksualnej jest też altruizm. Spróbuj zaoferować przyjaźń i uprzejmość ludziom w twoim otoczeniu. Zobaczysz jak staniesz się szczęśliwszy poprzez skupianie się na tych wartościach.

Te krótkie zasady ułatwiły mi okres przetrwania mojej abstynencji seksualnej i pozwoliły powrócić do zdrowej seksualności. Nie był to łatwy czas – doszedłem do etapu, w którym czułem się komfortowo ze wstrzemięźliwością (choć miałem dużo nagromadzonej energii) i powrót do sfery seksu, do moich starych „demonów”, nieco mnie przerażał. Był to jednak ważny krok, ponieważ gdy wróciłem do aktywnego życia seksualnego z tą nową perspektywą, to zaczęła się zupełnie nowa, głębsza faza mojego zdrowienia i pracy nad nawykami.

Warto również wspomnieć, że samo powstrzymywanie się od seksu nie uzdrawia sfery seksualności. Konieczne jest pracowanie nad głębiej leżącymi problemami, które doprowadziły cię do uzależnienia. Mówię o leczeniu głębokich ran, które nosisz, o otwarciu się na świat i pokonaniu wielu innych niezdrowych mechanizmów, które rozwinąłeś na przestrzeni lat. Bez tego będziesz wciąż odczuwał pokusę szukania ucieczki w kompulsywnym seksie. Te problemy wzywają cię do ich uzdrowienia – robią to niszcząc twoją seksualność. Poświęć tyle czasu i uwagi, ile trzeba. Wstrzemięźliwość może być dla ciebie doskonałą okazją, by przekierować swoją uwagę na te kwestie i ciężko nad nimi pracować.

Jeśli nie masz partnera seksualnego, który mógłby pomoc ci w zdrowej realizacji potrzeb tej sfery, to powinieneś zacząć od stworzenia fundamentów dla znalezienia partnera. Aktywność w tym kierunku, znajomość z kimś i rozpoczęcie budowania romantycznej relacji może bardzo pomóc w utrzymaniu wstrzemięźliwości, a następnie w przejściu od niej do zdrowej seksualności. W końcu każdy z nas chce czuć się kochany i wspierany oraz móc cieszyć się swoją seksualnością bez poczucia winy.

Pamiętaj też, że twoje ciało raz na jakiś czas usunie napięcie seksualne poprzez tak zwane „mokre sny”. Jest to całkowicie naturalne. Nie powinno wywoływać w tobie poczucia winy. Wręcz przeciwnie – gwarantuję, że przyjdą chwile, kiedy z tęsknotą będziesz wypatrywał mokrych snów. Dlaczego? Bo to po prostu przynosi ulgę. U mężczyzn organizm zazwyczaj reaguje w ten sposób po około 2-3 tygodniach abstynencji.

Postaraj się, aby wstrzemięźliwość była dla ciebie czasem uspokojenia umysłu i skupienia się na swoim wnętrzu. Intensywny trening uważności (lub inne formy praktyk kontemplacyjnych) mogą ci bardzo pomóc w czasie procesu zdrowienia. Stosuj techniki relaksacyjne. Uprość swoje życie i staraj się być na tyle zrelaksowanym i wesołym w ciągu dnia, na ile to możliwe. W ten sposób uda ci się wytrwać we wstrzemięźliwości i powrócić do sfery życia seksualnego z nowymi siłami – tym razem na nowych, zdrowych zasadach.

Proste i bardzo efektywne narzędzie do walki z kompulsjami seksualnymi. Nie potrzebujemy do używania go brzytwy dosłownie, a jedynie zrozumienia w jaki sposób jesteśmy w stanie mamić i oszukiwać samych siebie kiedy jesteśmy odpaleni.

Jest to bardzo przydatne narzędzie, szczególnie w walce z samooszukiwaniem się w czasie wychodzenia z nałogu.

Pornografia to:

1. Cokolwiek czego szukasz w celu osiągnięcia podniecenia seksualnego (poza relacjami międzyludzkimi lub wyobraźnią).
2. Wszystko do czego tracisz zainteresowanie po masturbacji (poza relacjami międzyludzkimi lub wyobraźnią).
3. Dowolny rodzaj rozrywki (mediów), o którym nie wspomniałbyś przyjaciołom lub rodzinie z powodu treści seksualnych (np. w rozmowie z moją dziewczyną nie wspomniałbym, że oglądałem nagranie z całującymi się lesbijkami).
4. Dowolny rodzaj rozrywki, który sprawia, że czujesz się jakbyś znów wracał do dawnych nawyków albo taki, który może prowadzić do złamania któregokolwiek z pierwszych trzech punktów.

Przykład: „Gra o Tron”

„Gra o Tron” zawiera mnóstwo scen erotycznych, więc używając tego testu mogę określić czy to pornografia.

• Nie oglądam serialu „GoT” dla podniety, tylko dlatego, że to świetny show.
• Nie tracę zainteresowania „GoT” po masturbacji
• W luźnej rozmowie powiedziałbym ludziom, że oglądałem „GoT”.
• ALE! Cała seksualna zawartość serialu sprawia, że mam później ochotę oglądać filmy porno online.

Konkluzja: „Gra o Tron” nie jest czymś dla mnie.

Nazywam się Adrian Sztobryn. Jestem młodym mężczyzną, który dziś chciałby podzielić się z Wami swoją historią, doświadczeniem i wiedzą zdobytą w trakcie własnej walki, a także podczas kursów i studiów psychologicznych.

Lata temu tak jak ty tkwiłem w szponach uzależnienia od pornografii…

​Moje życie nie było zbyt kolorowe – czułem się zagubiony i niedo-pasowany, nie wierzyłem w siebie, atmosfera w domu pozostawiała wiele do życzenia, a ucieczką przed doświadczanym wewnątrz bólem stał się świat fantazji. Zatopiłem się w nim zupełnie. Wreszcie MOGŁEM mieć wszystkie te kobiety, o których śniłem!

​Pornografia stała się dla mnie substytutem miłości i bliskości.

W świecie fantazji to ja miałem kontrolę.

​Z czasem spędzałem w nim coraz więcej czasu. Krótkie odwiedziny zamieniły się w wielogodzinne maratony. Rano wstawałem wykończony, niewyspany, zdołowany. Czułem, że nie zasługuję na nic lepszego.

​Miałem coraz mniej energii, nie potrafiłem się skoncentrować. Uzależnienie od porno zupełnie pochłonęło mój umysł. Będąc z przyjaciółmi czy z dziewczyną fantazjowałem o ostatnio obejrzanym filmie. Zacząłem wycofywać się z relacji. Moje wyniki w nauce spadły. Miałem poczucie, że funkcjonuję jakby we śnie, w stanie lekkiego otępienia. Nie czułem już nawet bólu, wszystkie emocje stały się przygłuszone i niewyraźne. Nie potrafiłem otworzyć się emocjonalnie na ludzi, którzy dawniej byli mi bliscy. Mimo to, wciąż tłumaczyłem sobie, że to przecież zupełnie normalne, wszyscy faceci tak robią. W końcu mój nałóg sięgnął apogeum i zobaczyłem, jak krzywdzę kobietę, na której najbardziej mi zależało. Nie potrafiłem dostrzec w niej jej piękna, a normalna intymność z realną osobą była dla mnie w najlepszym wypadku przyjemnym, choć średnio ekscytującym sportem. Wiedziałem już wtedy, że uzależnienie od pornografii i uzależnienie od seksu to realny problem, z którym muszę podjąć walkę. Widząc, jak mimo wszystko wspiera mnie w moich dążeniach i nie odsuwa się ode mnie, poczułem ogromną wdzięczność i wstyd, rozumiejąc, jak bardzo sprawy wymknęły się spod kontroli. postanowiłem się zmienić. Sięgnąłem po pomoc do czołowego specjalisty leczącego uzależnienie od seksu, uzależnienie od pornografii i masturbacji w USA, Craiga Perry. Rozmawialiśmy przez Skype. Metody, które pokazał mi Craig okazały się rewolucyjne. Nigdy wcześniej nie spotkałem się z tak skutecznymi narzędziami. Po roku zdrowienia odzyskałem radość życia i postanowiłem zacząć dzielić się moimi doświadczeniami z innymi.

1. Czy powinienem powiedzieć swojej partnerce?

Decyzja oczywiście należy do Ciebie. Jeśli jednak chcesz osiągnąć w swoim związku poczucie głębokiej bliskości emocjonalnej, to szczerość i uwolnienie się od tajemnic mogą w tym bardzo pomóc. Decyzja komplikuje się kiedy rzeczy, które zrobiliśmy w relacji, zagrażają jej istnieniu. W tej sytuacji musisz się zdecydować w jaki sposób ty chcesz żyć – czy chcesz żyć codziennie czując że masz tajemnice wobec najbliższej ci osoby, czy też wolisz zdecydować się na szczerość i wziąć na siebie odpowiedzialność za konsekwencje swoich działań.

      2. Obrazy z filmów pornograficznych nie wychodzą mi z głowy i nękają mnie codziennie. Co mogę zrobić?

Flashbacki z filmów pornograficznych które obejrzałeś wydają się naturalną częścią procesu zdrowienia. Po jakimś czasie trzeźwości tego typu reakcje wydają się spontanicznie zanikać. Pamiętaj, że im więcej uczysz się nowych rzeczy, tym bardziej zacierają się w mózgu stare szlaki związane z oglądaniem pornografii. Dlatego tak ważne jest, abyś zaangażował się w naukę czegoś zupełnie nowego, co sprawia ci przyjemność, w trakcie swojego zdrowienia. Staraj się konsumować świadomie i napełniać twój umysł obrazami, filmami i doświadczeniami, które cię uzdrawiają. Niekiedy takie nawroty „obrazów” z filmów pornograficznych są sygnałem, że jesteśmy odpaleni, ponieważ zaniedbaliśmy jakąś sferę swojego życia, lub z powodu nadmiernego kontrolowania i wypierania swoich potrzeb seksualnych. Akceptacja, samoświadomość i dbanie o siebie są tu podstawą dla złagodzenia tych symptomów.

        3. Kiedy zbliża się moment wpadki, nie jestem w stanie zmusić się do zrobienia PGP. Czemu tak się dzieje?

Zawsze gdy klient ma problem z zastosowaniem narzędzi które pomogą mu uwolnić się od nałogu, pierwszą rzeczą, na którą zwracam uwagę jest motywacja. Często czujemy się bezkarni działając w ukryciu, co osłabia naszą motywację. Dlatego bycie otwartym wobec naszych bliskich jest tak ważnym procesem zdrowienia. Drugą kwestią może być zbyt późna reakcja – być może zwlekałeś zbyt długo z podjęciem działania i w konsekwencji napięcie które się w tobie nagromadziło jest ponad twoje siły. Dlatego tak ważna jest uważność i wczesne reagowanie na zapalniki. Trzecim możliwym powodem jest występowanie głębszych problemów psychologicznych, które wymagają terapii. Skupienie się na pierwotnych przyczynach naszych nałogowych problemów, takich jak nienawiść do siebie, niska samoocena, depresja, zaburzenia lękowe w pierwszej kolejności często sprawia, że wolność od nałogu staje się o wiele bardziej osiągalnym celem. Niekiedy wymaga to wzięcia się w garść i rozmowy z psychiatrą, wspomagania naszego procesu zdrowienia lekami. Oczywiście to, na ile poradzimy sobie z naszymi trudnościami zależy przede wszystkim od naszej wewnętrznej pracy i gotowości na zmianę w terapii. Formułą na sukces jest moim zdaniem wewnętrzna praca, połączona z konsultacją ze specjalistami i niekiedy z farmakoterapią.

         4. Za każdym razem kiedy mam zamiar zabrać się za coś wartościowego w trakcie dnia ogarnia mnie wielki strach i odkładam to na później. Co mogę zrobić aby się przełamać?

Oczywiście podłoże tego strachu może być złożone, ale w moim doświadczeniu składały się na to dwie rzeczy. Po pierwsze, stawianie sobie celów co do których miałem poczucie, że nie jestem w stanie ich osiągnąć, a po drugie, brak wiary w siebie. Obie te rzeczy można zmienić. Pamiętaj aby stawiać sobie małe, osiągalne cele i chwalić się codziennie za to, co ci wyszło dobrze. Skupiaj się na rzeczach, które ci się udają bądź udały, zapisuj je sobie codziennie. Nakieruj całą swoją uwagę na to, co potrafisz i co ci wychodzi w życiu, a twoje przekonania na swój temat zaczną się zmieniać. Pamiętaj, że odwaga to robienie czegoś pomimo strachu, a nie brak strachu. Nie bój się strachu, działaj!

          5. Moja sytuacja rodzinna/praca jest toksyczna i doprowadza mnie do kolejnych nawrotów. Czuję że jestem w sytuacji bez wyjścia i jedynym sposobem aby o niej zapomnieć jest nałogowa masturbacja.

Pamiętaj, że nałóg pełni jakąś funkcję w twoim życiu. Niekiedy jest nią utrzymanie stabilności systemu w którym funkcjonujesz. Istnieje spora szansa, że jeśli zaczniesz dokonywać zmian w sobie, twoje relacje czy nawet ścieżka zawodowa zmienią się. Jednak niekiedy, aby dokonać zmiany w sobie musimy najpierw uwolnić się od przytłaczającego nas środowiska. Dlatego tak ważnym pytaniem jest, na co tak naprawdę masz wpływ? Jaka część tej toksycznej sytuacji wynika z twoich zachowań, a jaka jest wynikiem zachowań innych? Zawsze zakładam, że zmiany należy zacząć od siebie i wychodząc z tego założenia, możemy dojść naprawdę daleko – nawet jeśli oznaczałoby to „tylko” zmianę naszego sposobu reagowania na trudną sytuację, jaką mamy w życiu. Niekiedy jednak robimy wszystko co tylko możemy, a sytuacja w której jesteśmy ciągle sprawia, że jesteśmy głęboko nieszczęśliwi i skłonni do nawrotów. W takiej sytuacji, jeśli chcemy uwolnić się od uzależnienia musimy niekiedy podjąć drastyczne kroki. Zmiana pracy, relacji czy środowiska znajomych zdarzyła się już wielu ludziom i dla wielu z nich było to bezcenne doświadczenie. Nie bój się zmiany na lepsze.

          6. Mam zainstalowane programy blokujące i śledzące moją aktywność internetową, ale ciągle zdarzają mi się nawroty. Czemu tak się dzieje?

Żaden program blokujący nie jest w stanie powstrzymać cię od masturbacji czy fantazjowania – jeśli chcesz kontynuować kompulsywne zachowania seksualne, to znajdziesz na to sposób. Programy mają jedynie pomóc powiększyć przestrzeń pomiędzy zapalnikiem a nałogową reakcję – wywalczyć ci czas, w trakcie którego możesz podjąć działania które by cię wyciszyły, złagodziły ból i frustrację. Dlatego też powinieneś wkładać maksimum wysiłku w odnajdywanie i ćwiczenie tego typu zachowań w sytuacjach zagrożenia. Przyniesie to o wiele większe efekty niż samo korzystanie z programów blokujących.

          7. Po seksie z partnerką czuję ogromną chęć aby oglądać filmy pornograficzne. Czy to normalne?

Pamiętaj, że nasza seksualność jest, tak jak wszystko inne w naszym funkcjonowaniu „układem naczyń połączonych”, a nie czymś podzielonym na osobne pudełka. Jeśli bliskość emocjonalna i fizyczna jest czymś, co wzbudza nasz lęk, odpowiedzią na to, może być chęć zagłuszenia go w formie pornografii. Niekiedy samo pobudzenie seksualne kojarzy nam się z oglądaniem pornografii, bo tego się nauczyliśmy i po odbyciu normalnego stosunku szukamy dodatkowej stymulacji, tak aby odczucia były na podobnym poziomie co zwykle. Zdarza się też, że nasza seksualność z partnerem jest równie kompulsywna co oglądanie filmów pornograficznych, dlatego tak ważne jest obserwowanie siebie i tego, jak się czujemy w danym momencie. Jeśli mamy złe samopoczucie, czujemy się rozdrażnieni, smutni, zdystansowani, przemęczeni, to istnieje spora szansa, że seks z naszym partnerem będzie stanowił formę zagłuszenia tych emocji. W ten sposób wzmocnimy jedynie nawyk, który chcemy wyeliminować.