Wszyscy mamy trudne chwile, coś nas odpala i nie wiemy, czy jesteśmy w stanie poradzić sobie z zalewającym nas napadem emocji i kompulsywnych pragnień. Być może zbliża się u ciebie czas Świąt Bożego Narodzenia z rodziną, czujesz się przemęczony lub przytłoczony konfliktami interpersonalnymi. Wszystko to może nas zniechęcać i wyprowadzać z równowagi. Częścią całego procesu zdrowienia jest stworzenie Sieci Wsparcia, grupy kontaktów, do której możemy się odwołać w sytuacji kryzysowej.
Przeciwieństwem uzależnienia jest kontakt. By zbudować i utrzymać te bliskie kontakty, potrzebujemy kilku rzeczy.
Po pierwsze:
- Odwagi, by powiedzieć co naprawdę dzieję się wewnątrz nas.
- Umiejętności, by zrozumieć co naprawdę dzieje się wewnątrz nas.
- Grup osób, z którymi możemy naprawdę szczerze rozmawiać.
- Wspólnego spędzania czasu.
Punkt pierwszy jest dość oczywisty. Jeśli nie stać cię na szczerość, to pomiędzy tobą i bliskimi ci ludźmi postawisz ścianę zbudowaną z kłamstw. Utrzymywanie stanu odosobnienia to jeden z największych sprzymierzeńców twojego uzależnienia. Otwarcie się w relacjach z zaufanymi ludźmi jest zawsze powiązane z poważnymi zmianami ukierunkowanymi na zdrowie i zdrowienie, nawet jeśli dokonywane jest kosztem pewnych strat. Umiejętność nazywania tego, co doświadczasz, powiązana jest z tym, jak bardzo świadomy i uważny jesteś w trudnej sytuacji. Czy potrafisz dokładnie nazwać co właściwie czujesz i przez co przechodzisz? Mówienie o emocjach jest częścią tworzenia więzi. Jeśli nie jesteś w stanie określić „co jest nie tak”, to nie tylko wykluczasz możliwość głębszego wglądu we własną sytuację podczas rozmów z twoją siecią wsparcia, ale też pozwalasz sobie na akceptowanie i powielanie tych samych nieświadomych i niezdrowych schematów, które w końcu doprowadzą do zniszczenia twoich relacji. Punkt trzeci odnosi się do bardzo prostego faktu – w naszym życiu muszą być ludzie, z którymi możemy otwarcie porozmawiać. Czasem jest tak, że mamy przyjaciół, którzy życzą nam jak najlepiej, ale nie podejmujemy ryzyka, by opowiedzieć im o swoim problemie i potencjalnie pogłębić te relacje. Zaryzykuj, będziesz zaskoczony jak wielu dobrych ludzi jest wokół ciebie. Czasem jednak uzależnienie odcisnęło już swoje piętno na naszym życiu i pozostajemy w takiej izolacji, że w zasadzie nie mamy do kogo się zwrócić. W takim przypadku można wykonać kilka kroków:
- Skontaktuj się z lokalną grupą wsparcia. Szukaj miejsc, w których będziesz mógł mówić o swoich problemach.
- Podejmij terapię lub coaching dla osób uzależnionych. Z coachem lub terapeutą będziesz mógł porozmawiać o twoich problemach bez obawy o bycie ocenianym lub odrzuconym. To wyjątkowa możliwość, by nauczyć się zdrowych, bliskich więzi z innymi ludźmi i przełożyć ten wzorzec na swoje życie prywatne.
- Pomyśl o twoich pasjach. Jeśli jeszcze żadnych nie masz, poświęć trochę czasy, aby odkryć rzeczy, które mogą cię zainteresować. Poszukaj miejsc i klubów, gdzie spotykają się ludzie o podobnych zainteresowaniach. Tam spotkasz swoich potencjalnych przyjaciół i ludzi, którzy pomogą ci zwalczyć poczucie osamotnienia.
Ostatnią kwestią jest wspólne spędzanie czasu. Musisz poświęcić czas na bycie z ludźmi, z którymi chcesz być blisko, aktywnie utrzymywać kontakt i proponować spotkania. Nie czekaj, aż ktoś podejmie kwestie problemu, który być może masz i zapyta: „Chcesz się spotkać lub potrzebujesz porozmawiać?”. W twoim najlepszym interesie jest być proaktywnym i pytać samemu, gdy tylko wystąpi potrzeba, by się spotkać.
Pamiętaj, że w sytuacji, gdy pojawią się zapalniki, już jeden telefon do przyjaciela/opiekuna może utrzymać cię z dala od niepowodzeń i zmienić to, jak wygląda twoje życie na co dzień. Im więcej zdrowych więzi nawiążesz, tym łatwiej będzie ci wyzdrowieć. Przeciwieństwem uzależnienia jest kontakt!
Skomentuj