Jak uwolnić się od uzależnienia? Rodzajów terapii jest wiele i każdy ma swoje plusy i minusy. Dziś kilka słów o tym, w jaki sposób wybrać rodzaj terapii najlepiej pasujący do naszego problemu oraz osobowości.
Badania dowodzą, że różne metody terapii mają podobną efektywność – najistotniejsze są czynniki niespecyficzne, takie jak relacja z terapeutą czy choćby to, na ile dana metoda nam odpowiada. Dlatego tak ważne jest, abyśmy odnaleźli kogoś, z kim możemy nawiązać relację opartą na głębokim zaufaniu, a także dobrali metodę odpowiednią dla swoich potrzeb.
Być może na pewnym etapie waszej podróży, doszliście do wniosku, że chcecie sięgnąć po pomoc profesjonalisty, aby przyspieszyć swój proces zdrowienia. Jest to jedna z najlepszych decyzji jakie możecie podjąć. Ten post ma za zadanie przybliżyć wam różne metody terapeutyczne i ułatwić taki świadomy wybór. Pamiętajcie, że zawsze macie prawo zapytać się terapeuty, w jakim paradygmacie pracuje. Najbardziej popularne paradygmaty to: psychodynamiczny, poznawczo-behawioralny, humanistyczny, systemowy, integracyjny. Każdy paradygmat to trochę inny sposób patrzenia na świat i człowieka – posiada własne dla siebie, odrębne metody, terminologię i cele. Czy to znaczy, że mamy więcej niż „jedną” psychologię człowieka? To trudne pytanie – niektórzy odpowiedzieli by, że jest tyle psychologii, ilu ludzi, inni powiedzą, że natura ludzka jest jedna, a my mamy różne fragmenty układanki, które stopniowo łączą się w całość.
Psychoterapia psychodynamiczna
Badamy nieświadomość. To co nieświadome rządzi naszym życiem i komunikuje się ze świadomością za pomocą symboli. Badamy zatem te symbole – przyglądamy się snom, skojarzeniom, baśniom. Obserwujemy przeszłość i to, jak kształtowało się nasze życie psychiczne na różnych etapach rozwoju. To uświadomienie tego, co wcześniej było nieświadome, ma wywołać głębokie zmiany w naszej osobowości i funkcjonowaniu.
Psychoterapia poznawczo-behawioralna
Tutaj pracujemy głównie z naszymi sposobami myślenia i działania. Obserwujemy swoje nawyki myślowe, emocjonalne, nawyki zachowania. Często dostajemy zadania domowe nad którymi będziemy pracować. Nie skupiamy się na swojej historii bardziej, niż jest to konieczne do stworzenia jasnego obrazu rozkładu nagród i kar, a także pętli nawyków u osoby poddającej się leczeniu.
Psychoterapia humanistyczna
Człowiek dąży do samoaktualizacji. Co to znaczy? Że mamy pewien potencjał, którego z jakichś względów być może nie realizujemy. Być może dlatego, że nie zaspokoiliśmy swoich bardziej bazowych potrzeb? Samorozwój dokonywany jest poprzez wgląd w swoją naturę i przekraczanie ograniczeń z przeszłości. Terapeuta w tym paradygmacie może dzielić się swoimi doświadczeniami, przytulić, pokazuje „bardziej ludzką twarz”.
Psychoterapia systemowa
Człowiek funkcjonuje w pewnym systemie wzajemnych zależności. Posiadamy pewne schematyczne relacje z bliskimi, które tworzą zdrowie bądź patologię. Aby dojść do zdrowia, nie wystarczy pracować z jednostką, ale z całym systemem rodzinnym, aby nie odtwarzał tych samych sytuacji.
Psychoterapia integracyjna
Terapeuta korzysta zarówno z metod poznawczo-behawioralnych, humanistycznych, systemowych jak i psychodynamicznych. Skupia się na relacji terapeutycznej i dopasowuje metody do potrzeb pacjenta.
Mam nadzieję, że ułatwi wam to wybór!
Skomentuj